Meer avonturen

Goedendag!

Hier alweer een bericht om te vertellen wat ik zoal heb meegemaakt in de afgelopen week. Afgelopen vrijdag, de 10e, heb ik vanuit Toronto de bus richting London gepakt. De reis moest 2 uur duren, maar dankzij de sneeuw en ander weer, deden we er 3,5 uur over. Al die tijd waren Dwight en Leanne Garrett op me aan het wachten, maar uiteindelijk hebben we elkaar gevonden. Na een hamburger etc. zijn we naar hun huis gereden en hebben we hun kinderen (van 1,5 en 0) opgehaald. Via Leanne ben ik uiteindelijk aan een stageplaats gekomen en al meer dan een half jaar geleden waren we over en weer aan het mailen. Echt grappig om dan iemand in het echt te ontmoeten.
Zaterdag zijn we na het melken (90 koeien) op bezoek gaan gegaan bij Amish. Heel bijzonder. Ze dragen zelfgemaakte kleren, hebben een groot fornuis als verwarming, geen elektriciteit, gebruiken paard en wagen als vervoersmiddel etc. Ook maken ze zelf hun meubels en om wat geld te verdienen verkopen ze die ook. Amish zijn christenen, zoveel mogelijk zelfvoorzienend (ik liep een schuur in, zo tegen een halve koe aan die ze die middag zelf hadden geslacht) en willen het liefst op niets van de maatschappij aangesloten zijn, maar ze hebben wel een mobiele telefoon... Maar dat mag, omdat het niet echt aangesloten is. Iedereen ziet er hetzelfde uit, de vrouwen een beetje als dr. Quin, maar dan minder knap en de mannen hebben allemaal een baard, hoed, bretels en hun hoofdhaar is omhoog gekruld. Jammer genoeg mogen ze niet op de foto (ze tekenen elkaar na) dus ik kan het niet aan jullie laten zien.
Zondag zijn we naar de kerk geweest (om 9.15 !) en 's middags hebben Dwights' ouders me in een hele grote vette auto via Guelph naar Elora gebracht, naar de fam. Kent. (ook Jersey boerderij, waarvan je de foto in mijn vorige bericht kunt zien). Deze week ben ik de hele week aan het werk op het kantoor van Jersey Canada, mijn opdrachten aan het opstarten en hier en daar nog wat meewerken met 1 van de mensen hier. Omdat ik hele dagen van huis ben, kan ik niet eens meehelpen met melken, dat vind ik wel jammer. Gisteravond ben ik meegeweest naar het 'squire-dancing'. Echt hilarisch! Wanneer ik met iemand anders was geweest die het niet kende had ik waarschijnlijk de hele avond buikpijn gehad van het lachen.
Alle vrouwen hadden een knetterrode rok, die helemaal bol stond en de mannen leken een beetje op cowboys (met van die veters om hun nek etc.). Iedereen was minstens zestig (de oudste was 82) en stuk voor stuk heel vriendelijk. Het dansen zelf gebeurt dus in een vierkant van vier paren, in dit geval in zes vierkanten en alle vierkanten moeten hetzelfde doen op een soort fantastische country-muziek, waarop een man de pasjes aan het zingen is. En het duurde van 19.30-22! Maar het was toch echt wel leuk om te zien en alle vrouwen hadden lekkere koekjes etc. gemaakt. Nog interessanter werd het toen ik erachter kwam dat ze hier ook brassen! Iedere 'squire-dance' club heeft haar eigen banner o.i.d. en wanneer er een ander club op bezoek is (met minstens 1 squire aan dansers) kan de banner gestolen worden door 1 of andere speciale squire te dansen. Het komt dus neer op een soort brassen voor gepensioneerden, maar het is beter dan helemaal niets! Verder begint het hier overdag te dooien, maar 's nachts komt de sneeuw er net zo hard weer bij. Vandaag onderweg met de auto hebben we een paar keer geslipt en alle scholen en universiteiten waren gesloten vanwege ijzel.

Dat was het voorlopig, met vriendelijke groet!

Lotte

Foto's !!!

Hoi allemaal!

Voordat ik vertrok is mij verteld dat ik ook foto's van mezelf moest maken, maar ik je eentje in een lege dierentuin is dat nog best lastig. Toch is het me gelukt om jullie met deze foto gedag te zeggen! Op het moment ben ik in Guelph op het kantoor van Jersey Canada, bezig met het opstarten van mijn stageopdrachten. Ik slaap deze week op de boerderij van een lid van de fokvereniging (Jersey Canada dus) en gelukkig kan ik iedere dag een lift krijgen van een vriend van de familie. Ik moet alleen wel 2 keer op een dag een oprijlaan van bijna 1 km op en aflopen. Maar dat is best mooi! Maar goed, hieronder is eindelijk wat beeldmateriaal, vooral van de eerste week in Toronto.
We waren te laat vertrokken, dus toen we opgestegen waren zei de piloot doodleuk dat we gewoon wat sneller zouden vliegen... En je ziet, we hebben een vliegtuig ingehaald!
Dit is de vliegroute; zo te zien niet helemaal rechtdoor... Al die uren boven de Atlantische Oceaan heb ik prachtige witte wolken gezien.

Onderweg heb ik dus veel wolken gezien, maar gelukkig genoeg verdwenen die iedere keer als er iets anders dan water te zien was. Zo heb ik beetjes van de U.K. en Ierland gezien. Hierboven zie je Newfoundland, waar echt niets anders is dan ruige natuur. Alleen toen we dichterbij de bewoonde wereld kwamen, zag ik hier en daar iets dat een spoor van een vervoermiddel kon zijn.
Dit is ' Canada's wonder of the world', de CN Tower, van onderaf gezien. De toren is 550 m. hoog en als tourist kun je tot 350 meter hoogte komen, met een lift die erg snel gaat, ik moest contstant slikken tegen ploppende oren. Daarnaast natuurlijk de Canadase vlag. Veel mensen hier hebben een pet, shirt, jas of tas met een kleine vlag erop.
Op woensdag ben ik 's ochtends vroeg naar de CN Tower gegaan en op donderdag heb ik er 's avonds de zon zien onder gaan. Op de foto rechts sta ik op niets meer dan een glasplaat op meer dan 340 m. hoogte!

Wat je hier ziet is een deel van Toronto. Het was echt belachelijk zo groot als die stad is. Overal waar ik keek waren lichten en lichtjes van de stad. En hele straten en highways bomvol met verkeer. Rechtsbovenin zie je een deel van Lake Ontario, met aan de overkant de Verenigde Staten. Dit was echt supermooi om te zien.

Afgelopen donderdag ben ik naar de Toronto ZOO geweest. Ik was 1 van de 3 bezoekers die dag, dus ik moest mezelf vermaken, maar zoals je ziet is dat prima gelukt! Alle paden waren zo breed dat er een vrachtwagen overheen kon rijden en tussen de verschillende delen hadden ze stukken bos! Links zie je een aquarium met veel te veel vissen. Tijdens de dag heb ik van m'n lollie genoten! Dit is een sneeuwluipaard die eens flink van zich liet horen... Nee hoor, hij gaapte gewoon. Luie donder...

Zo ongeveer alle dieren die ik heb gezien lagen lekker in de zon te tukken. En dat terwijl het vroor, maar dit ziet het er best gezellig uit zo, vier leeuwen op een hoop.
En, ik vind het ongelofelijk, maar hier zie je de 'farm' waar ik op het moment verblijf. Wat je ziet is de oprijlaan van de boerderij van de fam. Kent. Deze foto heb ik gisteravond om een uur of 18.00 gemaakt. Het was echt knetterkoud, bijna -10.
Ik vind het heel gezellig om jullie berichtjes te lezen, dank jullie wel! Zodra ik meer (interessante) foto's of verhalen heb, horen jullie van me!

Groetjes, Lotte

Zo. Waar ben ik nou toch?

Geachte lezer,

Zo. Daar ben je dan ineens, in Canada... Echt vet! Vliegen is echt ongelofelijk fantastisch en wonderbaarlijk! Ineens gingen we heel erg hard en zo mogelijk nog schuiner, t was echt niet te geloven dat zo'n ontzettend groot en toch wel lomp vliegmachien zomaar de lucht in kan schieten en daar nog blijft hangen voor de komende 8 uur ook. Ik had een plek naast het raam en niemand naast me, sterker nog, er lagen allemaal gasten languit over vier stoelen heen een tuk te doen. Het uitzicht was ook heel mooi, eerst allemaal mieren autotjes en nog even de kust gezien. Urenlang tegen prachtige wolken aan gekeken, allemaal prachtige structuren en andere gekkigheden gezien. Af en toe zaten er flinke gaten in de wolken en zag ik stukken van het zuiden van Engeland en Wales. Ik ben prima verzorgt door een leger stewardessen, op een gegeven moment heb ik maar gedaan alsof ik sliep, zodat ik niet nog meer hoefde te eten of te drinken. Aan de andere kant van de oceaan kwamen we aanvliegen of New Foundland en daarna vlogen we schuin naar beneden, overal een supergaaf niemandsland heen. Heel af en toe was er een weg te zien, maar over het algemeen waren het bevroren meren, rivieren, riviertjes en bergen en heuvels wat de klok sloeg. Landen was net iets minder vet dan opstijgen, maar krijgt toch wel een dikke 8. Gelukkig kreeg ik bij de 'Immigration Section' een werkvergunning in mijn paspoort geniet! Ik heb nu al iets overgehouden aan deze tocht! Wiehoe. Maar goed, de jeugdherberg wilde me gelukkig afgelopen nacht ook al herbergen dus ben ik met de bus vertrokken, die deed er 45 minuten over... De eerste twee uitgerekte limousines waren meteen een feit! Nadat ik mijn spullen op een bed had gegooid, ben ik alvast een blokje rond gelopen in de stad, en het blijkt dat er hier echt rook uit de putdeksels in de straat komt!! ;-) Het blokje werd steeds groter en toen kon ik de naam van de straat van de jeugherberg niet meer herrinneren... Na een goede en warme douche lekker vroeg in mijn bedje gekropen. Vanochtend was ik vroeg wakker, we slapen met zes dames op een 'dorm'. Pas om 9.30 worden hier, weliswaar gratis, pannenkoeken als ontbijt geserveerd. Toch ben ik vertrokken, ben met een Japanse dame ontbijt gaan halen en ben richting CN Tower vertrokken. Het vriest overdag een paar graden, maar het is best wel helder. Alleen met die wind erbij ben ik toch af en toe wel geneigd om een winkel of wat dan ook binnen te vluchten. Boven, op 327 m ofzo, was het uitzicht echt spectaculair! Ik zie op deze pc niet zo snel een USB poort, dus op de foto's moeten jullie nog even wachten. Vanmiddag ben ik naar het Royal Ontario Museum gegaan, echt heel erg groot, met heel veel afdelingen. Over de Unuit, Indianen, hele delen over Europa, over dieren in alle soorten en maten en ga zo maar door. Over Chinezen, echt over van alles. En overal waren relaxte banken en stoelen, om naar de kunst te kijken. Na het museum ben ik over het universiteitsterrein terug richting de " Canadiana Inn' gelopen. M'n avondeten bestond uit een heuse hotdog (uit zo'n kraampje op de hoek van de straat) en Dr Pepper. Ze zijn nu achter me, hier in de jeugherberg aan het BBQ-en. Idioten. Maar goed, ik vind de mensen hier in Toronto erg vriendelijk, al minstens 10 mensen hebben me van harte welkom geheten in Canada. En dan reken ik allemaal die men welkom moeten heten, omdat dat onderdeel is van hun werk, niet eens mee. Ik heb een City Pass gekocht, waarmee ik hier de zes beste of populairste atracties in kan. Morgen wil ik naar de Toronto Zoo en misschien naar naar een kunstcetrum. Ik ga nu nog even twee boeren bellen en een slaapje doen, ik heb echt kilometers gelopen vandaag.

Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat! Tot gauw maar weer, ik hoop gauw voor beeldmateriaal te zorgen,

Lotte

Bijna weg

Hoi allemaal,

Zo, hier mijn eerste echte bericht. Ik ben nog in Nederland en ik ben er bijna klaar voor... Ik keek net nog even op de site van de jeugdherberg waar ik van plan was om vannacht te gaan slapen, blijkt dat tie volgeboekt is en de rest ook. :-) Ik hoop maar dat het meevalt en anders ga ik zowaar een nacht in een hotel spenderen! Wie had dat ooit gedacht, als dat zo door gaat wordt deze hele reis een ontzettende belevenis. Goed, ik moet nog even stressen voordat we hier weg kunnen en jullie horen gauw van me! Vanmiddag om 14.10 hoop ik op te stijgen in een Boeing 747 en om 16.20 is het de bedoeling dat we gaan landen. Ik hoop vanavond of morgenavond al in Toronto iets van me te laten horen.

Groetjes, Lotte